خیلی وقت بود میخواستم در مورد این بازی بنویسم، چندین پیش نویس هم داشتم. ولی حس میکنم مراسم Game Awards حق مطلب رو بهتر ادا کرد. 10 نامزد برای مراسم بهترین‌ها، بی سایقه در تاریخ! توی هر چیزی که میتونسته نامزد شده! جایزه بیشترین تلاش برای حمایت از گیمرهای دارای شرایط خاص جسمی، بهترین طراحی صدا، بهترین کارگردانی، بهترین روایت، بهترین موسیقی، بهترین اجرا (2 نامزد)، بهترین کارگردانی هنری، بهترین بازی اکشن ماجراجویی، و در نهایت بهترین بازی سال!
نیل دراکمن نابغه است! بازی اول در مورد عشق بود و شما میتونستی عشق رو حس کنی! خودم چندین بار بخاطر حس خوبش بازی رو تموم کردم! بازی دوم، در مورد نفرت بود و واقعا داستان تاریک و نفرت انگیزی داشت به طوری که با گوشت و استخونت حسش میکردی. بازی رو بعد از یه بار تموم کردن پاک کردم! به تمام کاراکترهاش حس داشتی، عاشق یکی بودی، از یکی خوشت میومد، از یکی بدت میومد و از یکی متنفر بودی؛ حتی کاراکترهایی که برای چند دقیقه میدیدی!
البته من منتظرم کتاب جدید دراکمن و مارتین (نویسنده گیم آو ترونز) هستم؛ احتمالا با عنوان "چگونه مخاطب را زجر بدهیم"! لامصب، آخه چطوری دلت اومد این بلا رو سر گیمر بیاری! رسما جامعه مخاطبینت رو حداقل برای چند روز دپرس کردی! یه کاری کردی که اگه جایزه فحش خورترین بازی سال هم داشتیم، احتمالا نامزد میشدی! به قول یه نفر، شلنگ تاریکی رو از اول تا آخر بازی باز کرده بود روی گیم و گیمر!
