جوان ایرانی چیست؟ 2 نمره
جوان ایرانی موجودیست که دهن خود را سرویس میکند. مردم عادی قدردان او هستند ولی یک عده که اسم خود را کارشناس گذاشته اند از موفقیت او جلوگیری میکنند.
پ.ن: مهدی طارمی فقط یک امتیاز تا پوشکاش فاصله داشت. هواداران به او 13 امتیاز (بیشترین) و کارشناسان تنها 8 امتیاز (کمترین) دادند.
امروز میخواستم بیام و از وسوسه های فراوان و روش های غلبه بهشون بنویسم ولی اونقدرا که فکرش رو میکردم سخت نبود :)
ماشین بابام رو تمیز کردم، دو تا کتاب خوندم، امتحان دادم، فوتبال دیدم و یک صدم اون چیزی که فکر میکردم، دلم برای گوشی م تنگ نشد!
به نظر میاد جادوی خاصی نداره، فقط باید بدونی میخوای بجاش چیکار کنی!
امروز تصمیم گرفتم ترک گوشی رو از خودم شروع کنم.
مغز ما یه ماده ای داره به نام دوپامین که وقتی میخواد بهمون پاداش بده ترشحش میکنه و باعث خوشجالی مون میشه. حالا ما هر پیامی که توی فضای مجازی میخونیم، هر پستی که تو اینستاگرام میخونیم، هر ویدیویی که تو یوتوب میبینیم، این ماده ترشح میشه؛ فارغ از مفید بودن یا نبودن اون مطلب!
ولی شما هنوز نیمه تاریک ماه رو ندیدین این ترشحات زیاد دوپامین، باعث میشه مغز ما به این رفتار عادت کنه، در نتیجه یه اعتیاد پیش میاد.
این اعتیاد، باعث میشه شما طرف کارهایی که دوپامین رو دیرتر ترشح میکنن نرین.
خودم رو مثال میزنم: کتاب خوندن، فیلم دیدن، گیم زدن، یاد گرفتن، نوشتن، حتی فوتبال دیدن
تو ترجیح میدی به کدوم اعتیاد داشته باشی؟ کتاب خوندن یا اینستاگرام؟
عملکرد این روزهای منچستر رانگنیک را ناامیدکننده می دانند. 6 گل در 7 بازی، یک برد در 3 مسابقه اخیر و تنها 2 شوت در چارچوب در بازی دیشب. این آمار در کنار سبک بازی دیشب خیلی ها را به این نتیجه رسانده که رانگنیک صرفا توسط رسانه ها بزرگ شده و توانایی های واقعی او خیلی کمتر از چیزی است که ادعا شده.
اوضاع خوب نیست، ولی آیا مقصر رانگنیک است؟
اول. رانگنیک تمام اعضای سابق کادرفنی را از دست داده است. مایکل کریک و کیران مک کنا باشگاه را ترک کرده اند و او که امیدوار بود آنها را در کنار خود ببیند، حالا مجبور شده یک کادر فنی کاملا جدید را تشکیل دهد. این اتفاق باعث شده که شناخت او نسبت به بازیکنان بسیار کم باشد و در نتیجه، مجبور شود آزمون و خطاهای زیادی را برای یافتن ترکیب مناسب انجام دهد.
برای مثال عملکرد تیم در بازی برابر برنلی خیلی خوب بود و او ترکیب اولیه ای یکسان را به بازی فرستاد و برونو فرناندز را نیمکت نشین کرد.
دوم. تغییر سبک بازی چیزی نیست که به این آسانی ها پیش برود. سولسشر که خود را شاگرد فرگوسن میدانست، سعی داشت مانند او سبک ضدحمله را در تیمش پیاده کند. ولی رانگنیک خود مبدع سبکی است که این روزها حتی گواردیولا از آن الگوبرداری میکند. گگن پرسینگ {میدونم زخمی شدین باهاش این روزا! :) } فرزند رانگنیک است و او می خواهد همین سبک را در منچستر پایه ریزی کند. تغییر عادت ها و الگوهای حرکتی بازیکنان در 3 هفته؟ بیخیال!
سوم. اسکواد منچستر نیاز به تغییر دارد. هر مربی برای پیاده کردن سبک بازیش نیاز به ترکیب خاصی از بازیکنان دارد که فراهم کردن آنها زمانبر است.
در نهایت، بازوبند رو بذار دست رونالدو بمونه. تیریخیددااااا :)))
اگه فکر میکنین یا بازیکن که از بچگی تو اروپا بوده و ستاره درخشانی هم هست، حتما حرفه‌ای هم هست، شما رو با روملو لوکاکو آشنا می کنم!
پرده اول:
وقتی که اومد منچستر، گفت چلسی با من تماس گرفت ولی وقتی بزرگترین باشگاه دنیا باهاتون تماس میگیره، نمیتونید ردش کنید.
بعد از اولین تشر مربی، و نیمکت نشین شدن شروع کرد به مصاحبه که من والا به هیچ تیم دیگه ای فکر نمیکنم، ولی از بچگی خیلی دوست داشتم برم اینتر!
سیل انتقادات به سولسشر سرازیر شد!
پرده دوم:
وقتی که رفت اینتر، گفت هیچکس تو منچستر به فکر من نبود، اصلا اونچا خوشجال نبودم. ولی الان خوشحالم و دوست دارم تا آخر فوتبالم اینجا بمونم.
پیشنهاد چلسی که اومد، گفت چلسی باشگاه کودکی منه، همیشه دوست داشتم به اونجا برگردم!
پرده سوم:
رسید به چلسی، کلی مصاحبه حال خوب کرد.
الان و وقتی هنوز شش ماه هم نگذشته، گفته از شرایطش با مربی راضی نیست و دوست داره به اینتر برگرده!
"مهم نیست چه کسی زیر باران فرار می کند، آن هایی مهم هستند که در طوفان هم کنار ما می مانند.
خداحافظ روملو!"
قشگ ترین چیز فصل دو ویچر، دیالوگ های دختر-پدری ه!
خاک تو سرتون با انتخاب بازیگر ینفر!
هیچ وقت تیم ال چولو رو اینقدر بی برنامه و سردرگم ندیدم. همه این سال ها، وقتی میرفتن تو زمین میدونستن چی میخوان و به کثیف ترین شکل ممکن بهش دست پیدا میکردن. این روزها ولی، ظاهرا تنها برنامه شون چرک بودنه.
یه مشکل بالانس نبودن اسکواده، این همه مهاچم خوب و دریغ از یه جایگزین برای خیمنز! از روی اجبار، کوندوگبیا که تو پست تخصصی ش حتی یه بازیکن متوسط نیست رو گذاشته دفاع وسط.
تنها چیزی که ازش مطمئنم اینه که سیمئونه بالاخره مشکلش رو حل میکنه، همینطور که همه این سال ها حل کرده. امیدوازم مدیران اتلتی خریت نکنن!
